Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Το γράμμα


«Υπάρχουν λέξεις που άργησα να πω και επιθυμίες που δεν βρήκαν δρόμο στη φωνή, υπάρχουν βλέμματα που δεν είδες και δάκρυα που δε σκούπισες στο μάγουλο και το πρόσωπο μου, υπάρχουν μέρες που δεν ήσουν εκεί και μέρες που ήρθες ενώ είχα πια συνηθίσει την απουσία σου, υπάρχουν φορές που όλα ήταν ίδια και φορές που όλα ξάφνου γίνονταν μαγεία, υπάρχουν χάρες που μου αρνήθηκες και χαρές που μου χάρισες απλόχερα, υπάρχουν στιγμές που με στήριζες ενώ δεν ήσουν εκεί και στιγμές που ήσουν εκεί μα δε μπορούσα να σε δω, υπάρχουν απουσίες σου που μίσησα και θέλησα να εκδικηθώ και παρουσίες σου που δε χόρταινα και θα μείνω πάντα αχόρταγη και διψασμένη για σένα και όλα σου τα με και όλα τα μικρά και τα μεγάλα σου, όλους τους φόβους και όλες τις σιγουριές σου, υπάρχουν δρόμοι μας που δεν συναντηθήκαμε και αποφασίσαμε μοναχικές διαδρομές κι όμως για εμάς μωρό μου υπάρχει ένας τόπος δικός μας, ολόδικος μας που θα μπορούμε να είμαστε μαζί, υπάρχουν σταυροδρόμια που χανόμαστε και σταυροδρόμια που ίσως κάποτε συναντηθούμε πάλι αλλαγμένοι, καινούργιοι, διαφορετικοί, έτοιμοι μα και διστακτικοί όχι για να επιστρέψουμε, αλλά για να φτιάξουμε πάλι κάτι δικό μας, θα φιληθούμε και τα χείλη μας θα καούν, θα κοιταχτούμε σα να είναι η πρώτη φορά και θα φτιάξουμε κάτι όμορφο και απλό, ίσως πάλι επιστρέφουμε μόνοι σε ένα συναίσθημα παλιό και μόνοι πάλι να το ξεπερνάμε ψάχνοντας σε νέα πρόσωπα και αγκαλιές να αγγίξουμε κάτι από ότι αφήσαμε, υπάρχουν λοιπόν σ΄ αγαπώ που δε σου είπα γιατί φοβήθηκα και λέξεις που ψιθύρισα γιατί δεν είχα τι να πω, υπάρχουν στιγμές που θέλω να σε κρύψω μέσα μου και στιγμές που ξέρω πως πρέπει να φύγεις…Καλό δρόμο…»

α.κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου