Στις γιορτές συνηθίζω να βγάζω κάποιες ημέρες απ’ το ημερολόγιο.
Τις χρησιμοποιώ για να διορθώσω τα λάθη της υπόλοιπης χρονιάς.
Καμιά φορά στρέφω το κεφάλι μου πίσω και σκαρφίζομαι τρόπους να βγω απ’ το κάδρο.
Τα απογεύματα όμως,
ήμασταν όλοι εκεί,
μια τεράστια οικογένεια,
έρχονταν ακόμα κι αυτοί που είχαν πεθάνει γιατί η παρουσία σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις ήταν υποχρεωτική.
Για να περάσει η ώρα, η μητέρα μου έστρωνε να κοιμηθώ στο πλατύσκαλο. Ύστερα έρχονταν τα παιδιά και ξέστρωναν τις κουβέρτες μου για να γελάσουν.
Τελικά ποτέ δεν είχα ένα μέρος να κοιμηθώ
κι ας ήμουν εγώ που κανόνιζα εκείνες τις συγκεντρώσεις.
Δε διαμαρτύρομαι για τις ωραίες ιδέες.
ε.σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου