Επικήδειος*

artwork by Giorgos Tsopanos

Ξόδεψα όλη την ημέρα μου κάνοντάς την κομματάκια. Μια λέξη που συνήθιζε να επαναλαμβάνεται εκνευριστικά συχνά, δεν ήρθε να μου χτυπήσει την πόρτα. Νευρίασα πολύ, πέταξα όλα μου τα ρούχα στον κάδο ανακύκλωσης και φόρεσα χιλιάδες ξεθωριασμένες σερπαντίνες, είμαι έτοιμη για κατανάλωση. Η πόλη πάγωσε ολόκληρη και γυαλίζει προκλητικά. Τα αστέρια σβήνουν ταπεινωμένα. Κυνηγάω μανιωδώς κάτι ιριδίζοντα χρώματα πετρελαίου που μου διαφεύγουν, αυτή είναι η αποστολή μου, ωστόσο είναι πολύ περίεργο που κανένας άνθρωπος πάνω στη γη δεν σκέφτηκε ν' ανάψει ένα φως μια τέτοια νύχτα. Κάνει κρύο.
Μπορεί να ζήσουμε και το αύριο, αυτό δεν το ξέρει κανείς· προς το παρόν ξεχνιέμαι παρακολουθώντας το τώρα να βάζει το χτες στο πλυντήριο και να ξεκουφαίνεται απ' το θόρυβο.

ε.σ.